تبیین ناکامی نهضت آزادی در انتخابات پس از پیروزی انقلاب اسلامی

پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران مهم‌‌ترین مسئله پیش روی رهبران انقلاب، تعیین سازوکارهای اجرائی و حکومتی بود که با تصویب قانون اساسی زمینه برای آن فراهم شد و گروه ها و جریان‌ها بیشترین تلاش خود را برای به‌دست گرفتن مناصب حکومتی قرار دادند. نهضت آزادی نیز مانند سایر گروه‌ها مترصد فرصتی برای به‌دست آوردن سهم حداکثری در نظام جمهوری اسلامی بود که عرصه انتخابات برای این سهم‌خواهی فضای مناسبی را فراهم می‌ساخت. با توجه به اینکه انتخابات در هر یک از قوای مجریه و مقننه، درواقع جهت و مسیر حرکت نظام را مدیریت می‌‌کند و در افکار ملت و اهداف انقلاب نیز باعث ایجاد تحولاتی می‌‌گردد. پرداختن به فعالیت جریان‌‌ها در انتخابات ضروری است. پرسش اصلی پژوهش پیش‌رو این است که عملکرد نهضت آزادی در سه دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در هنگام برگزاری انتخابات چگونه بوده است. یافته‌‌های تحقیق گویای آن است که این طیف درزمانی تأکید بر تحریم و نامشروع خواندن انتخابات کرده‌اند؛ گاهی سعی در نفوذ و به‌دست‌گیری ارکان حکومت داشته‌اند و گاهی نیز به تخریب و براندازی نظام پرداخته اند؛ که هرکدام از این رویکردها را در برهه‌ای از دوران پس از پیروزی انقلاب اسلامی در انتخابات مجلس و ریاست جمهوری علیه نظام به ‌کاربرده‌‌اند که مورد بررسی قرار گرفته است.